Oradaydık hepimiz,müheyya bekliyorduk
salaştı mukadderat,bozulmuş bir nışandı
gebe rüzgar,ihanete uğramış deniz,kerrat cetveli
dünyaya sokunmuştuk,dünya hamdı
külsüzdü ocak,tellal çarşısız
ağzımız noksandı.
Rımbaud'nun haberi yoktu Menelik'ten
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
hayat anlamakla başlıyor anlayabilmekle devam ediyor..tebrikler
SİLKİNİP kendimize gelelim artık. ESARETİN post-modern klişesinden aklın çeperlerini bileyerek u z a k l a ş a l ı m
k i , varolalım kayrasıyla varedenin....
ÇÜNKÜ BİZ:
Ayrıldıkça bin yamalı YIRTIK DOKUMALARDAN
ince, ipek, has bağlantı sarar yüreğimizi,
KOPARIZ BİN ŞÜKÜRLE şerrin VAVEYLASINDAN,
aldanış biter artık.....
Nefes alır aslolan.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta