üşümek o sımsıcak avuçların içinde
çünkü sızmaz hiç güneş oraya
karanlıktır da avcunun içi
bir avın avcıya içinin gidişi
serpilsin tohumlar
ıssız bir gece
ve gökte yıldızlar
gündüzün yakıcılığı gitmiş
rüzgar ne serin
nehrin şırıltısını fısıldıyor balıklar!
nice hüzünlerin bir sır gibi saklandığı yürekte
nedir bu boğulmuşluk, haykır!
nedir geriye çekilmelerle seni tutan haz
yahut gözyaşlarındaki alaycı gülümseme?
ey kendine kapanan,
kapadım kendimi bu geceler gibi karanlığa
içimdeki en değersiz yeri en değerli olanla çürüttüm
ne ağaçlar yandı bu yerde
ne topraklar çorak kaldı
hepsine kayıtsız kaldım
gözyaşlarıma gizledim acıları
günü gelir
bir şeyin
öyle derler hep
uzanırken çayırlarda
parıldayan tek yıldızın kayıp gider
ışığını karanlığa kadar saklar içinde
saç bütün yitirmişliklerini
boğ kelimelerini göğsünde
titresin bacakların
ah o canlı hisler!
uzak bir yerin karanlığında
bir parıltıya hasretler
gecenin ıssızlığında koşuyorum
karanlıklar da ardımda
ay yalnız bana parıldıyor
yapraklar yolumu süslüyor
bir park görüyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!