Devrim Şiiri - Uğur Ali

Bu yollar çetin, uçurum dağlarına uzanır
Bizde Denizin yüreğini cebimize koyduk
Önümüzde karanlık yollar, pus dolu
Uğurun ışığını elimize aldık
Korkak yüreklerden arındık
Nazımın hikmetine sığındık
Gidişimizi bir hayra yoran olmadı
Anlamazlardı da, adımız hain olmuş bir kere
Ne bilirler şu kara çocuğun neden öldüğünü
Sürgün olan yiğit cemallerimizi
Şu Yaşarı kim bilirde laf eder
Öyle bir anda gelir, ansızın
Birbirine karışır sözlerimiz kalabalıktan değil
Aynı sevdaya olan inancımızdan
Güneyden bir yel eser de yıldıramaz yılmazı
Bu kuşatmanın ardı firar ve sürgün
Onuncu köye olan inancımızdan
Bu suskun yürüyüşümüz
Bu feryadımız delice hallerimiz
Nelere baskın gelmez ki özgürlük şarkılarımız
Ardımız filinta ve umut dolu
Ne olmuş önümüz namert kapısıysa
Çelik olsa deler bu yürekler aşılmazı
Kim anlar yarının çocuklarını
Bir bebenin hıçkırıklarını, açlık sancılarını
Yeniden yaratılır bu cihan bu insan
Cahillikten arınmış ve umut dolu
Gelir gözüm gelir o günlerde gelir
Anlımız ak, gözlerimiz maviye keser kendini
Yarın yeni bir gün ise ardına takar yeşili ve güneşi
Erkekçe kavgalarda olur, öyle bir günde gelir
Sen ve ben oldukça her güne bir an gelir
Her an gelebilir, anla beni iki gözüm
Sevdam, ekmeğim, tuzlu yaram…