Eskiden de tanırdım özü gibiydi sözü
Sulak yerde yetişmiş pirinç gibiydi yüzü
Sapkınlığa yönelmiş yitirmiş doğru düzü
Paketi açılınca pirinçler göce çıktı
Tepeden bakıyordu şeddeliydi dik başı
Vatan millet ne dedi öne çıkardı aşı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
İnsan maalesef ne umut ederken ne ile karşılaşmaktadır.
Tebrik ediyorum.
Kaleminize sağlık.
Nice şiirlere.
Esen kalın.
Saygılarımla.
Tasvir yerinde...
Kimdir, necidir, necedir bilmem...
Bildiğim, adı aydına çıkmış epeyce "fosil" olduğudur!
Hele de kişi "kendini pışpışlıyor", her derde deva, her konuda uzman kesiliyorsa!
Tebrikler hicve Bülent Bey, Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta