Kırık bir cam kafesin ardından görmüştüm ilk kez.
Deniz gibiydi yüzün, ağlıyordun.
Islanmıştı gözyaşların ve dalgalıydı saçların.
Tatlı bir ifade vardı masmavi gözlerindeki tuzlu ıslaklığı silişinde.
Sen farkında değildin belki, seviniyordu deniz her gülümseyişinde.
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
yüreğinize sağlık...işte güzel şiir...benim şiirlerimi okumak isterseniz adım:Deniz Can Kutlu.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta