Deniz Gece Mavisi Şiirleri - Şair Deniz ...

Uykusuz bir gecenin sabahında,
uykulu gözlerle yazıyorum bu satırları.
İçimde ucu yarısına kadar yanmış umutlarım var,
hala renkli, ama küllerin içinde parlayan ateş gibi.

Bir çocuk ağlıyor,

Sildim izini, düşlerimden taştın,
Gözümde tükenmiş bir damla yaştın.
Aşkım zindandı, sen firara kaçtın,
Gelme, git artık, böyle iyiyim.

Yıkılsın bana çıkmayan yolların,

İçimde deli bir fırtına kopuyor,
Sonsuz bir boşlukta savruluyor aklım,
Gözyaşlarımda kayboluyorum,
Bütün anlamlar yerini bırakıyor hınca hınç bir acının tam da yüreğine.
Bir çığlık yankılanıyor geceye,
Sustuğum kadar kanıyorum.

Sokakta gördüğüm herkesi sana benzetiyorum
Senin kokunu senin duruşunu senin bakışını arıyorum
Yine ayaza kesiyor hava ben ise üşümüyorum
Hasretinle özleminle dopdoluyum

Köşe başında çalan gramofon sesi kadar çıtırtısızım

İki saat, bir dakika kırk dokuz saniye ararsın...
Ama telefon açılmaz.
Tesadüfen denk gelir, bir açık anını yakalarsın.
“Sana sonra dönerim, şu an müsait değilim” yazar.
Sonra da aşktan, sevgiden bahseder.
İçinden “Sen önce sevmeyi öğren be!” demek gelse de susarsın.

Boşa geçen yıllarıma hâlâ yanıyorum,
Yokluğunun derin deliklerini yamamaya çalışan ellerime
Hâlâ anlatamıyorum,
Neden gittiğini, neden bittiğini.

Şimdi sen söyle,

Getir gardaş getir
Anamı getir
Getir gardaş getir
Anamı getir
Göremde ölem bitmez dertlerim
Bitmez dertlerim.

Gidelim burdan.
Sen kitaplarını alma,
Ben ilaçlarımı.
Kocaman bir valize dolduralım,
Sen umutları,
Ben huzuru.

E: Ey sevdası dilime çakılı kilit
Ey yürek hanemdeki tek harf
İlmek ilmek işlediğim sevda
Dilime yuva yapan kelimelerin dününde rüzgara açtığım saçlarımı ellerinin emanetine bırakıyorum
Ya sar yüreğine yada bırak dalgalansın yüzümün kivrimlarinda
Sevdanın en derin izleriyle.

Gidenler dönmüyor geri,
Toprak aldığını vermiyor.
Yine bir yangının ortasındayım,
Dilimde henüz tamamlanmamış bir şarkı,
Kimliksiz bir serzeniş,
Palaspandıraz bir acı,