Hüzünlenme, sen kırmadın...
daha önce yapıştırdığım yerden dağıttın sadece.
Biraz gedikli kalacak ama olsun,
bir araya gelebiliyorum yine.
Koyu bir sitem bırakıyorum şuraya
hayata, hayat denen şu oyuna,
bu oyunda rol yapanlara..
cebimde taşıdığım boş kağıtlar,
çektiğim ızdırabın tarifine
Sen şimdi yazdıklarımı dinleyip
Ah çekiyorsun.
Canım yandı deyip,
sitem ediyorsun bana...
Haklısın.
Umutsuzluk var ,hüzün var
Gitme giden başka ne olursa olsun Sen gitme.
Göçmen kuşlar gitsin Senin yerine,
geceden ay gitsin, öğle vakti güneş gitsin
ama Sen, gitme.
Sen gidersen buralar kış olur,
gitme...
Yazda kalsın gönlüm.
Ellerim değil yüreğim sızlar.
Uyumamıştım oysa ...
Beni arayacak birilerini, aramıştı gözlerim.
uzak bir şehrin telgraf tellerinde,
gizli dileklerinin olduğu dualara ''amin'' derken,
kar yağmıştı bana.
Bir kuş olsan... baksam ardından kanatlarını çırptığın yerlere,
gökyüzü senden kalma bir anlam taşırdı belki
uçuşlarını kıskanmadan, ardından bakışıma hayıflanmadan
susardım içimde dinmeyen çağrılara.
Tek kişilik bir yolculukmuş meğer sevdan,
ve ben hep ikimiz için yürümüşüm.
Sen dönüp bakmazken bile
gölgene şiir ezberlemişim.
Ben yine tatsız, ruhumu inciten,
ve hayalleri çalan geceye daldım.
Gündüzlerin soğuk gelgitlerinden çekilip
gölgesi olmayan saatlerde yürüdüm.
bir Tuvale denk düşen gülüş gibi...
sehpasından kaldırılıp,
duvarında yer bulmak kadar güzel,
bir Sevincin Şahidi olmak.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!