Geceleri deliliğin kıyısında gezer dolanırım,
Güne ve bana ait ne varsa kovarım içimden,
Çıplak benliğimle varlığının huzurlu şuuruyla döner dolanırım kendi içimde,
Varoluşun tüm olası gerçekliğine dokunan içimde,
Sonra bir delilik tutar beni,
Bir bakmışım epey uzaklaşmışım dayatılmış herşeyden, silkelenmiş ruhum alışılmışığın ağırlığından, bir esen yel hafifliğinde...
Başımda huzurun dumanlı dinginlliği,
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin