Yaşam, un gibi ezilenlerin, sırasını bekleyenlere öğüt olamadığı bir debdebe değirmenine dönmüştür
Sırasını bekleyen öğütülecek
Direnen tek başınadır
Dönen bu dikenli çölde
Yaşam mı kalır?
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta