İnsanla gel
Yokluk sancısıyla
Gölgesiyle dargın bu çağda
Belki türküler düşer
Belki yüreklerimize iman tazelemesi
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
güzel bir çağrı,
kutluyorum.
Umudun şiirini kutluyorum.Yüreğinize,kaleminize sağlık hülya hanım saygımla
Ve en güzeli içten güzel bir şiir okuttun Hülya yüreğine sağlık
Mevlevice bir çağrıydı. Şu farkla ki: İnsanca el, her türlü kötülüklerinden arınıp yoklukla gel diyordu sanki şaire. Nerdeyse, hiçlikle gel dercesine. Yüreklere türkü düşmesi ve iman tazelenmesi ne güzeldi...Kutlarım Hülya hanım...Sevgimle. Nicelerine...
Çok samimi içten geldiği gibi dizelere düşen saf tertemiz duygular..Tebrikler Hülya Hanım ve tebrikler bu şirin şiire..selamlar,saygılar.++10
İnsanla gel., insanlığınla gel....
Çok doğru., çok güzel...
'İnsanı yadsıyan' yanını bırak, öyle gel...
Zamanın yükü gereğinden fazla ağır zaten... 'Umut' oluruz belki, dilediğim biçimde gelirsen..
Çok hoş... Tebrikler Hülya Hanım..
iÇTEN SICACIK
inşallah
Bu şiir ile ilgili 9 tane yorum bulunmakta