Geceleri parçaladığımız zaman diliminde
Susmayı bilmezdi yürek çarpıntısı.
Özlediğimiz ne varsa yaşardık.
Umarsız ve gamsız bir düş gibiydi,
Bir halıyla Akdeniz’e uçmak gibi bir şey,
Yada sıcacık bir ekmek alıp yıldızlarla paylaşmak gibi.
Bazen gezerdik cümlelerin ünlemlerinde.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
