Yolu aydan daha parlak olanın yolunu şems aydınlatır.
Gölgesi mevlana olur.
Gölgesi mevlana olan gönül dünyadan ne umar.
Öyle susamıştım ki, şarap hiçbir şey içindir.
Çoktan uzaklaşmıştım, ve sen geri dönmüyordun.
Ve yolların çevrelediği tarlalarda, b/aşka biçime bürünmüş aşk’tan.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Güzel şiirinizi içten dileklerimle kutlarım
Hayat, garip bir yolculuk. Yollar uzayıp giderken ayağımıza takılanları görebilmek için güneşe ve aydınlığa ihtiyacımız var. Aşk iyi bir rehber aslında. Zaman zaman bizi şaşırtsa da ipine iyice yapışmak gerek...
Yüreğinizi ve kaleminizi kutluyorum Engin Bey.
Selam ve saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta