D’ÜŞÜYORUM
Asude bir aralık günü gökten kar düşüyor,
Ben gözümden d’üşüyorum, anlamıyorlar...
Ve her şey beyaz, her yer beyaz üşüyor,
Sarı ışıkta yansıyor beyaz serzenişler,
Onlarla beraber d’üşüyorum, anlamıyorlar.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta