Bir ikiden çoktu oysa!
Çoğulcu yalnızlığın
tekil çokluğuna burun kıvırması gibi.
Bi dünya insanı
mutlu etmek dünyaya gelirken
Ölürken bi dünya insanın
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta