Pir ahmed’im, can ahmed’ imi anlattı,
Dostu anlattı, dostunu anlattı.
Yıkıldı duvarlar ve arasındaki harfler, cümleler.
Oysa evren tuğlasına, harçtı onlar.
Surum gitti, kalem gitti, yargıcı öldürdü taşlar.
İnce , ince sızdı içeriye bir güneş.
Zaten kardeşleri, hep göz kırpardı bana,
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta