Çıkmak Şiiri - Veysel Soysal

Giyinmiş, kuşanmış, zülüf düzülmüş.
Bilmem ne hal olmuş, neye üzülmüş.
Aklı karışık, biraz da süzülmüz.
Sevdiğimin gözleri çakmak çakmak.

Habersizce çekip gittikten sonra,
Sabrı, tahammülü bittikten sonra,
Sevgimi kenara ittikten sonra,
Kolay mı durup da yüzüne bakmak.

Pişmanlığımı nasıl derim, ona?
Uğrunu bir yere çıkar da sına.
Veysel Soysal Allah’ının aşkına;
Bizim kitabımızda yazmaz, çıkmak.