Mehmetçik Şiiri - Veysel Soysal

Dağlarda kafirlerle cenk veren o.
Ülkenin düzenine ahenk veren o.
Ay yıldızlı bayrağa renk veren o.
Vurulmuş, sinesi al kan Mehmetçik!

Meğer şahadetmiş alın yazısı.
Boyun eğmez isyan eder bazısı.
Ah anasının kınalı kuzusu;
O yiğit asker, kahraman Mehmetçik!

Bakıp bakıp seyre doysam kabrine.
Elmastan bir lahit oysam kabrine,
Altın güneş çelenk koysam kabrine,
Azdır şanına bu nişan Mehmetçik!

Yiğitlikle yoğrulmuştur, harcımız.
Sana emanet, kalamız-burcumuz.
Her ne yapsak ödenmez ki borcumuz.
Sana feda olsun bin can Mehmetçik!

Anan ne kadar övünse yeridir.
Bu durumun nice yürek eridir.
“Şehide ölü demeyin, diridir.”
Muştu verir Yüce Kuran Mehmetçik!

Ününü sen miras koydun çağlara;
Köşkün kondu cennetteki bağlara.
Adını yazsam yalçın, karlı dağlara;
Övgüne yetmez bin destan Mehmetçik!

Seni övmüş Yaratanın Habibi,
Odur mutlak gönüllerin tabibi.
Her Türk evladının olduğu gibi,
Veysel Soysal sana hayran Mehmetçik.