Çiçek fırtınası Şiiri - İlyas Kaplan

sen duymuyor musun
sen yorgun ve düşkün
hiç düşünmez misin sen
sıcak insan kanı kadar
gül mevsimi kadar
seller yağmurlar kadar sımsıcak
kirpiklerinin gölgelediği siyah gözlerinden akıttığın
sicim gibi dökülen göz yaşlarını

her anını her duygusunu anlat bana
mor gölgelerin büyüsünü
dilsiz cellatların ikiye böldüğü mahmur uykuları
kan ter içinde uyanırken
anlat bana
rüya iklimlerine dönüşen sanrıları
yıldızların göklerde baş döndürücü bir süratle
akışlarını anlat bana elisa

*
oysa sen kalbimin o ağır elemini hissetmiyorsun
oysa ben sana kavuşmayı umut ederken
oysa senin kalbin perdelenmiş
taş üzerine nakşedilmiş resim gibi
ben ıstırabını yaşarken
sen hayallerini çiziyorsun
ateş almadan ışık salan böceği
kozasını yırtan kelebeği
tohumları uçuran rüzgarı
çiçek fırtınasını
gölge salan bulutu yerden yükselen suyu
kuru toprağın üzerinde hayat taşıyan ırmakları…

ben yaşıyorum
yarım kalmış bir çok şeyi
hiç başlanmamış bir çok sebebi
nedeni olduğun her sürgünden sonrayı
gecelerce üşürken
hep susarken
sırrını sezinlediğim her özlemi
gökler dolusu yerler kadar seni elisa

*
yüreğimde ki gökler öyle koyu ki
öyle gürültülü ki
oysa duygularım yeni bir şafak
erken bir fecir
uzun bir hasretin
çokça hayalinin içinde çırpındığı
derin bir denizini mavi karanlıkları gibi
köpürdükçe köpüren bir umman
tıpkı benim gibi

seni seviyorum gibi
gecede düşüm, gündüzde hayalim olan
o ilk ayrılığı
hoyratça bağrımı kanatan
sineme serpiştirdiğin
o ilk acı sonrasını
sensizlik sonrasını
ben yaşıyorum elisa

*
ben hala sana kavuşacağım vakti ümit ediyorum
kasten her günahın kefareti oldu
şimdi ki pişmanlığım
hayaller gibi sönük duygularım
oysa odalar bomboş
sıradan hatıralarla doluyum
çarmıha gerilmiş gibiyim

senden mahrum kaldığım zamankinden
daha az bedbaht değilim
içimde uyanan o müthiş hissin
aşk olduğunu biliyorum
aklını kaybetmiş mecnun gibiyim
muhayyel bir alemin elemine maruzum
havaya atılan bir tüy misali
rüzgarların istedikleri gibi evirip çevirdiği
bir dağ nasıl çökerse öyle
parça parça
dağılıp toz duman haline geldiği gibiyim elisa

oysa aynı zamanı müşahede ediyoruz
sonu gelmeyen
oysa hayat uzun
ihtimali olan her şeye açık…
sakın unutma
bir kez daha karşılaşabiliriz
yüzleşeceğin o kötü sicili
sana hatırlatacağım elisa

redfer