Bir bahar geleceksin
Bakacaksın gözlerime hiç çekinmeden
Ellerimi tutup, düşeceksin yüreğime...
Zarif bir duruşla bekleyeceksin
Sonsuza giden bu son treni.
Bir geceyi gözlerinle özlemek,
Ne siyah’ın hiçliği
Ne de, beyaz’ın açıklığı…
Sonsuzluğun birleştirdiği, daha sonra ayırdığı
Ve… binlerce kez kokladığım
Çiçeksi kokun
Aşk bu nerden çıkacağı belli olmuyor,
Zamansız düşüyor kıymet bilmeyen yüreklere.
Ve tekrar zamansız çıkıyor sınırı belirsiz hayatlardan.
Elde kalan içindekiler bölümünden başka bir şey olmuyor.
İçindekilerse kayıp...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!