Cengiz Okçu Şiirleri - Şair Cengiz Okçu

Bir zamanlar sen vardın,
Şimdi ise olduğun yerde bir boşluk var.
Neden?
Nedenlerin meçhul
Bu güne kadar zaten bir türlü anlayamamıştım.
Her halde kendince bazı sebeplerin vardı,

Bir ömür bana emanet olan bu kalbimde
Mısralar hep sende bitiyor...

Küçük bir han’da mavi sessizliği duyuyorum.
Üşüyorum...
Seni görüyorum,

Bir yıldızın kayması gibi sevdim seni,
Ömrümün kısacık bir “an’ında” mutlu ve mutsuz
İlk yürümeye başladığım gündeki heyecanla koştum sana.
Ayaklarım takıldı, düştüm bu aşka.

Beklemenin sabırsızlığı vardı bende, hiç vazgeçmedim

Bazen mutluluğu bulduğunu sanarsın
Başkasının cebinden çıkar.
Bazen mutsuzluğu bulduğunu sanarsın.
O'da başkasının cebinden çıkar.

Bazen mutsuzluk parmağındaki yüzük olur.

İnsan var, akıldır bir başkasına
Kendi aklı olmasa da.
İnsan var, âşıktır bir başkasına
Kendi âşkı olmasa da.
Biri diğerinden farksız hayallerin
Bu hikâyelerin pürüzsüz anlatımında iki tünel var.

Yabancı şairler var yüreğimde
Dilim tutuklu
Söylemek için arındırdığım şair sözlerim
Onlar şimdi nerdeler?
Özledim...

Elbet vardı bir gideni, geleni olmasa da...
Göreni olmasa da bir bileni vardı,
İzi olmasa da yaraları gizliydi.
Tadı olmasa da acıları vardı...

Kurduğu cümlelerin en gizli öznesi kalıpsız cümleleriydi.

O günlerde sabahlar daha bir geç gelirdi,
Haykırışların sakinliğinde geçerdi rüyalar.
Ve birde hayaller vardı.
Kimsenin bilmediği hayaller.
Zaten onlar da olmasa çekilmezdi geceler.
Bazen çocuksu gülüşler, bazen mutsuz ağlamalar.

İlkin tebessüm oyunları ile başlamıştı
Kolay olmasa gerek,
O zamanlar iki parçanın birbirine benzeyen yanlarıydık.
Ayrıştırılamamış üzüntülerden geçiyorduk.
Belki bir boşluk doldurma çabasındaydık kalbimizde
Belki de bir boşluğun içindeydik.

Baharı haykırıyorum sana, tıpkı çocuklar gibi
Dertleri çalıyorum senden, gülüşlerin farklı
Renklerin parladığı panayırlar gibi çiçekler açıyor,
Aynalara bak, gülüşlerin farklı.
Seslenirken uzaklara hayallerinle, cümlelerin kalıyor yakınlarda.
Gönül hasret aşkına, gönlün uzaklarda.