Ben yetişemedim
Oda fazla beklememiş
Çekip gitmiş
Ortalarda bir başıma kaldım
Bir tanıdık olsa çevrede
Kesin
Bugün bi yığın efkara dalmışım
Her bir resmime yaşayarak bakıyorum
Tarihleri şaşırmamışım sırayla dizmişim
Fakat hep ilk resimlere bakıp kalıyorum
Bir yabancı geliyor hep sonrakiler
Onları gördükçe hayretle soruyorum
Varın siz anlamayın beni
Zaten beklemiyorum
Hani renkler vardır
Kırmızı yeşil mavi ve her rengin
Binlercesi binlercesi
Eğer renk körüyseniz beni anlayamazsınız
Herşeyi
Ama herşeyi
Yüzüme söyleyin...Çekinmeyin
Önceleri size
Kızgın görünebilirim
Ama inanınki
Her şeyi unuttum deyip karşıma çıkma
Bak ben seni unutuyor muyum...
Yemek yemeyi nefes almayı unutur insan
Ama sen yüce sevgiyi sakın unutma
O sevgiyle geçti beş vaktimiz günde
Hani bir gün oturmuş
Beni düşünürsen
Hep seni sevdiğimi düşün
Sana yaptığım ilanı aşkları
Sana deli divane olduğumu düşün
Hani seneler aylar geçmişte olabilir
Hadi bugün iyiyim
Keyifli günümdeyim
İçimden geldiği gibi
Yılın son günündeyim
Her yılbaşı ilk gün başlarmış
Mahallenin en güzel çocuğuydu
Dikkat çeken bir yakışıklılığı
Şair bir ruhu vardı
Adı Mahmut
Ben ona hiçbir şey söylemeyin
Gözlerimi bağladım
Tüm dünya karanlıkta artık
Aydınlıklardan usandım
Kötülüklerden arındım
Tüm kötülükler benden uzakta artık
Bir gariptir şu ayrılık günleri
Yardan da dosttan da ayrılsan
Bir tuhaf oluyor nedense insan
Derin bir acı çöküyor içine
Son bir defa bakarken sokaklara
Ağaçlara çiçeklere yapraklara
Şiirlerini zevkle okudum.
Bu kadar duygu yüklü olduğunu bilmiyordum
Bu nasıl arkadaşlık,
Bu nasıl insanlık
Diye kendimden utandım.
Beton üzerine,
Sevgi tohumları atmışsın.
Yeşermezler.
Güzel bir kara toprak bulacaksın,
O toprağı bir güzel aktaracaksın,
yazım tarzın hoşuma gitti.... başarılar...