Cemil Aygen Şiirleri - Şair Cemil Aygen

Karanlığın son zamanları
Hani özlemiyor değil insan
Gündüzün billur gibi aydınlıklarını
Biraz daha bekle
Birazdan tan vakti
Bekle hocanın ezan sesini

Hangi kapıyı çaldıysam
Akşamüstü
Açmadılar
Kapı duvar dışarıda kaldım
Çok mu içmiştim ki
anlaşılamadım

Aynı yerde yaşıyoruz..Tamam
Ama seninle kaderi paylaşmadık ki
Ayrı ayrı kaderlere sahip
İki insanız
Seninle ben aynı yerdeyiz
Aynı kaderdeyiz demek

Seviyoruz Hayatı diyoruz
Bir Mücadeleye girdik ki yok sonumuz
Dünyaları biz fethettik sanıyoruz
Vazgeçtik mal mülk servettten
Yok kıçımızda donumuz...

Zamanın bir gününün içindeyim
Acımasız bir gün
Kendimden yine birşeyler kaybettim
Dışarıda yağmur yağıyor
Ölen köpeğime yaptığım mezarın üstüne
Dün sabah bahçeme gömdüm onu...Öldü..

İşte böyle vefakar dostum
Ondan ayrılalı seneler oldu ama
birbirimiizden hiç kopmadık
Birbirimize hiç resim göndermedik
Görüntümle çehremle ilgili
Ne o bana nede ben ona birşey sordum

Soruyorum da
Aşkın gücü yok diyorlar
Hiç aşkın gücü olmasaydı
Ben böyle sersefil olur muydum
Hiç aşkın gerçeği olmasa
Böyle ruh gibi orta yerlerde

Bugün geciktin
Her sabah erkenden geçerdin
Hafifçe arabanı yavaşlatıp
Cam aralığından
Gülümserdin...
Saatler oldu geçmedin

Onu son gördüğümde
Kendini kandıran
Bir muhabbeti vardı
Hani, ben çok mutluyum yapmacıkları
Kaçkere hatırlattığım vardı
Hiç değilse kendine dürüst ol

'Zaman nerede olursa olsun
Yapacağınız
Doğru bir iş için
Hiç bir zaman
Geç kalmış değilsiniz
Başlıyabilirsiniz yeniden