CELLADIN İSMİ NADASA KALDI
çok uzun olacak,
Bir ömür dolacak tıka basa
gizli özneye.
Ve...
Her mısra silinecek alın teriyle.
Öyle sıradan olmayacak son cümleler,
Afilli de değil;
Satılmayacak üç kuruşa.
Altı üstü çarpılan özbenlik...
Toprak, taş kesildi sırtımızda,
Bir ömür tıkandı boğazında
Gizli Öznenin.
Ve...
Her dize, alınteri değil alınkanı ile silinecek,
Harfler soluk benizli bir hesaplaşma.
Son sözler, afişlere sığmayacak kadar ağır;
Satılık değil,
Dilsiz bir çığlık, sahipsiz.
Altı üstü çarpılan özbenlik...
Elin taşı mertlikse eğer,
Biz, yüreğin kırığıyla yazdık zaten;
Boşver deyip,
Mısraların yarasına tuz basacağız.
Umut, gözlerde acı bir tuzak...
Yorulduk, ecel zifiri bir kuyuya salarken oku.
Ömür kül oldu,
Toprak kana doydu,
Nadas bir celladın nefesi kadar soğuk,
Bir celladın nefesi kadar uzun...
Taşı elin üstüne koyduysa mertlik,
Boşver deyip,
Silecek elinden mısralara damlayan kanı.
Umut, gözlerde tuz tadı...
Yorulduk ecele atarken oku.
Ömür kor oldu,
Toprak doydu,
Ömer Tural
Kayıt Tarihi : 19.10.2025 21:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!