Kendi kaleminin gölgesine sığınan
Bir şairim ben
Paçalarımı sıvamadan girmişim
Kitaplar arasına
Bu yüzden bilmem katlamasını
Kaldığı yeri hatırlatsın diye
Sayfalarını hayatın
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Kendi kaleminin gölgesine sığınan
Bir şairim ben
Paçalarımı sıvamadan girmişim
Kitaplar arasına...
iyi ki de öyle yapmışsın... yaşam kayan bir yıldız gibi; başını bir saniye önce çevirmen bile bütün ahengini yitirtir gecenin... bazen paçaları sıvamayı düşünmeden balıklama dalmak hayata; en güzeli belki de... Çok sevdim şiirini.. yüreğine sağlık..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta