Az sonra öleceksin
Ormanda, bizim çok uzağımızdasın
Merak etme küçük kardelen
Doğup büyüdüğün toprağın kucağındasın
Bu gelen ilkbaharla
Birde tek sensiz gezdim o diyarı
Solup ölmüş çınarın yaprakları
Irakta kızıl olmuş ufukları
Seyre daldım kayalar üzerinde
Sen şarkı söylerdin kuşlarsa dinler
Ayş nedir bilmem, şiirlerim hüzündür
Bahar görmedim, hayatım hazindir
Toplasan ömrüm sadece bir gündür
Kimi el kimi erkan bileyim ben
Aşk yamanmış, ben hakiki dost sandım
Bir sonbahar düzünde
Dökülen yapraklar gibi
Bir kış vaktinde
Ansızın açan kardelen misali
Yalnız hissediyor, korkuyorum
Kalbim bir ıssız koy, bir derin kuyu
Kuşlar, kayalarla onu bekledim
Kimseye açmadım bu gizli koyu
Sular, dalgalarla onu bekledim
Esen rüzgarlara umut bağlayıp
Öyle bir deniz ki dert kadar acı
En az göz yaşları kadar da berrak
Deniz baki yolcu, koy ise hancı
Birini beklerler ufka bakarak
Ne bir sal ne de bir gemi uzakta
Söyle sevgilim gözlerin niçin böyle mahmur
Ağladın mı yoksa yüzüne mi yağdı yağmur
Çok yalvarışlı bir aciz dua gibi sesin
Kavgadan çıkmış gibi hırıltılı nefesin
Seni bu denli kim üzdü ki sevgilim söyle
Kalpler kırılmaz sebepsiz yahut bile bile
Sandım sensizlik sürgün, sandım sende bütünlük
Senden bana kalan her şey hayal meyal olsun
Bu varlık diyarında payım yokluk ve hürlük
Kulağım sağır, gözüm âmâ, dilim lâl olsun
Ferhat, Kerem Mecnunla yalnız yazgım anılsın
Uzaklardan çağlayan bu su sesi
Öte dağlardan gelen Meşe Deresi
Meşe Deresi hiç durmadan çağla
Gelsin yerine gönlümün neşesi
Uzaklardan öten de bir kuş sesi
Kapı açıldı içeri girdin mi ansızın
Soğuk duvarlar karşılar seni, başlar sızın
Yine bir gün kapı açıldı, girdi bir adam
Halinden hoşnut, yüzünde ne bir keder ne gam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!