Nitekim ve Mamafih..
Bir şey işleyip çalışmıyorsa BOZUK BU dersin. Ateş almıyorsa çakmak, durduğu yerde topal ve kör kalıp dönmüyorsa saat, ileri gitmiyorsa temelli geride kalan yol, tadı tuzu yoksa eriğin kavunun ekmeğin ve lokumlu bisküvinin, duyup düşünmüyorsa insan…Bozuk burası dersin..
Dünya öyle bir mahalledir ki, akşam yatarsın, sabaha çıkıp çıkmayacağın meçhul manidar muammadır. Ağrıların çoğalıp otlar yolduran inim inim sancı ve sızıların hükmüne cebelleş olduğunda, vaz geçersin artık evden odadan bavuldan günden yarından i, kendini usuul usul feri tükenmiş amansız bakışların uzaklaşan kıyısına çekilen yitik ve yorgunlara bırakırsın.
Madem böyleyken böyleydi Dünya diye bilinen mahalle ve insan denen faili meçhul..
Akıl fikir vicdan adalet sevgi saygı onur itibar ahlak fikir mantık sorgulaması yüzleşmesi ve sorumluluğuyla düşünerek davrananadır insanı anlamsızlık duygusundan kurtararak eşyaya tapınma fetişizminden ayrıcalıklı kılan değer ve kıymetler.
Kısaca, karşılıklı güven ilişkisine dayalı ortak yaşam kültürünün bütün sosyal siyasal kültürel ve ekonomik gereksinimlerini herkesin yaşama sevinci, yapıcı gayreti, özgün katkısı, emeğinin karşılığı ve hiç bir yaşam korkusu ve endişesine kapılmadan sürdürülebilir hayata göre üretip karşılayabilmenin Liyakatlilik Esası’ na ilişkin gösterilen hassasiyet, ancak kalkınmış gelişmiş inanılır güvenilir bilgin adil dürüst saygın ve yetkin irade sahibi olanlarla huzuru özgürlüğü mutluluğu güveni ve barışı sağlayabilir.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta