Canan Eren Şiirleri - Şair Canan Eren

Bitirmek istiyorum
bu ızdırap ı..
Kimin için ağlıyorum
kime bu gözyaşı?

Yalnızım

Elimde ki kadehe düşmüştü gün batımı....'
Gözlerimi kapatıp bıraktım kendimi
Artık özgürdü hayallerim
Ve... Egenin maviliklerine yol aldım.

** **

0 Beklediğim Mecnun, bense onun Leylası
acaba tükendi mi yüreğinde sevdası?
Ömrüm onun yolunu beklemekle geçti hep
dertler taştı yürekten denizlerle oldu denk,

yıldızlar kavuşurken, gökyüzünde geceyle

Düşmanları vardır her insanın
pusuda beklerler,gizliden izlerler
tanıdıklarınız,tanımadıklarınız
Ve tanıyorum sandıklarınız..!

En acısıdır elbette dost bildikleriniz

En büyük emekçidir onlar, bakın avuçlarına
güne hasretti her birinin gözleri
ne umutlar saklıydı o yüreklerde oysa
şimdi gömüldü gitti hepsi maden ocağına

Alınların da birikmiş kehribar terleri

El salladım vefasız o yare,
iki göz iki çeşme, ıraktan
gönül sözü vermişti, ne çare
tutamamış dökülmüş,dudaktan.

Her limanın vardırya,kuytusu

Gözleri Ege denizi
kokusu cennet bahçesi,
ömre bedel gülüşleri
bu yaramaz kız İzmir'li,

başak sarısı saçları

Güneştir kadın..
gün kadar aydınlık bakan
gecedir kadın hayalleri yıkılan,
Yaradır kadın her dem kanayan.

Kanatıldıkça derin yaralar açılan

Çocukken çizdiğimiz evler gibi
iki pencereli,perdesi çiçekli
tek katlı,hep tüten bacalı
Ve.... bahçesinde elma ağacı..

Aralanan kapısından gözlerime

Al yanaklı,ela gözlü dilberim
hani nerde, şimdi sevenin senin
el olmuşsa, sana o çok sevdiğin
ben sileyim, elâ gözün yaşını..

Hüzün onla,kalmış geceden güne