Takvim yapraklarından,kopup gitti nice ay
bir türlü kabuk tutmaz kanar yüreğim kanar
çaresiz koydun beni gelip geçen her mevsim
unutur sanma sakın,kor ateşte yüreğim
gecenin karasına sığınırım sen diye
Ah be ciğerparem
Ruhuma bulaştığın gibi
elime yüzüme de bulaşmalıydın
Terk ederdi yüzümü o zaman
özlemin soluk benzi
Hepsi yarınların umudu çocuklardı
gökyüzünün açılan penceresinde
şimdi onlar birer yıldız çiçeği
ana yüreklerimiz bakıp büyütemedi
Kimi yürekte sevda çınarı uludur
kiminde cılız
gölgesi
ancak kendine vurur..!
12Mayıs2016
En doğru olanıdır yüreğin sesi
Unutma
Akıl kurnazlık eder
gel sen kurnaz olma
İçimdeki sensizlik ölüm kusuyor bana
ölümün soğuk yüzü çarpıyor yüreğimin suratına
duvarlarında bir bir asılı kaldılar
göz göz olmuş odalarında anılar
yetiş imdat a !
Gözlerim
kan çanağına dönmüş elâ gözlerim
her yudumu hüsran her yudumu hasret kokan
sensiz yalpalayan gecenin tutsağı gözlerim
gözlerim
ne çok hüzün biriktirmiş meğerse
belli ki hüzün yığınları ağır geliyordu gözbebeklerine
sanki köşe bucak kaçıyordu sevinçleri
başedebilecekmiydi dermanı kesik dizleri
Gömüldü sessizliğe yüreğim
bu şehir zaten sensizdi
bitiverdi bitimsiz sandığım düşlerim
ne sen ne de ben
bu şehrin hikayesindeyiz şimdi
Ya sen bulunmak istermisin ..!
Elbette.. İlk bulduğun gibi!
sen öyle san
senden habersizliğim acıtır canımı
duam oldun dudaklarımda
ölümdür kavuşamamanın adı
ölüm ,
çoktan çalmıştı kapımı
ah bende ki umut olmasa !