Bazen......
Yazmak istersin öylece..
İster anlamlı olsun
İster anlamsız hiç farketmez..
Benim adım mürekkep döken değilmi zaten..
Çirkinde seni gören
Söyleyin ona ben çoktan gittim,
Sığlığında fazlasıyla boğuldum, yeter.
Bahtıma doğamayan sıkıyönetim,
Ümitlerin şakağına sıktığım yeter.
Ölürcesine sevmek çözüm değilmiş.
Sizi bilmem ama ben sözünün eri insanları seviyorum.Böyle ağzı çok fazla süslü kelime yapmayan ama ağzından çıkan her kelimeyi bizzat uygulayan,söylemleriyle hareketleri bir olan insanları.
Gözünü budaktan sakınmayan,en ufak zorlukta mızmızlanmayan, kaçmayan, sevdiklerini satmayan, yarı yolda bırakmayanları.
Deniz feneri gibi herkese yanmayanları.
Tuttuğu ele, girdiği yüreğe sadık kalanları. Her yeri ayrı oynamayanları.
Güven verip, verdiğin güvene kör olmayanları.
Şüphe yerine “o yaptıysa vardır bir bildiği” bilincinde olanları.
Ben ne zaman seni düşünsem
Tuz müptelası gözlerim ıslak
Dilim yanık bir türkü tutturur
Sükutumla baş-göz ederim, telli duvak
Ben en zaman seni düşünsem böyle olurum
Yalın, duru, kalbiyle muallak
Seni Anlatmak
Biliyorum.!
Şimdi seni anlatmaya kalksam ,
Dünya yörüngesinden oynar,
Gezegenler birbirine kavuşur.
“Sen beni gençliğimde görecektin asıl”
diye başlayan sözler vardır ya;
Yok ben öyle demeyeceğim.
Sen beni asıl çocukluğumda görecektin.
İlk sabıkamı aşktan almadığım,
“Vazoyu sen mi kırdın” diye ilk sorgulanmadan aklandığım zamanlarda görecektin.
Yüzümüzden gözümüzden geçtik.
Biz önce yüreğimizi,
Sonra da yalnızlığımızı süsledik ..
Bizim gibilere selam olsun ..
Çocukken yemeye doyamadığım tüp çikolata tadında değilmiş hayat
Büyüdüm maalesef ve maalesef ki anladım
Leblebi tozunu her bakkalda bulamasam da
Her köşe başında bir ihanete rastladım
Onca seneye rağmen
Boş bulduğum her salıncağa balıklama atlayıp
Sebebi sensin bu avare hallerimin
Yaşamayı bu denli sevmemin
Zayıf yönlerime seni katık edip
Akıp giden zamanı seninle durdurmamın
Uyku kaçıran şiirlerin mısralarından öpünce
Serbest vezin şiirlerin en güçlü ve en güzel kalemi,şairine saygı ve selamlarımı sunuyorum..