Durgun çalar saatin…
Atını meydandaki heykele terketmiş
Yağmura ayaza açık alnında alçılanmış acının kırışmış katlanmış derin çizgileriyle , herkes kendine uğrayıp gidecek
Çatal kapılardan,
Herkesin yolculuğu nasıl olsa yokuşa yorguna sarıp deeee yarınki buralara düşecek
Yarın dün olacak, eskiyecek taze, şurası burası dökülecek insan binasının, damda baykuş
Çalıda rüzgar
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Devamını Oku
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta