Çekirdekten yetişmiş aydınlanma eriydi,
İlkokul ve sonrası öğretmenler piriydi.
Cavit Orhan Tütengil, bir bilim insanıydı,
Halkın yanı her zaman değişmeyen yeriydi.
Işığından korkarak saldırdı yarasalar,
İstediler karanlık geleceği kursalar.
Süzülüp mavi göklerden yere doğru
Omuzuma bir beyaz güvercin kondu
Aldım elime, usul usul okşadım
Sevdim, gençliğimi yeniden yaşadım
Devamını Oku
Omuzuma bir beyaz güvercin kondu
Aldım elime, usul usul okşadım
Sevdim, gençliğimi yeniden yaşadım
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta