Binbir seneler sürecek olan bu yalnızlık,
Aydınlandı güneşin kıvrak saçlarında;
Ah ne binbir geceler var koskoca çalılık,
Karardı yine akşamın sert ayazında.
Yüz seneler devam edecek olan bu kararıklık,
Güneş benim çevremde
Dönmez aslında-sadece beni dinler
Çünkü o benim-ben de onun yanındayım!
Hadi gel sınırlarımı fazla zorlama!
Alnımın içinde parlayan yegane güneş
Bu aydınlık güneş
Bedenime ebedi bir eş
Ama güneşe bakamıyorum
Baksam da gözlerimi kendimden kaçırıyorum...
Bir ses duyulmaz oldu, buranın fırtınasından
Hayat karardı derin kuyuların dibi gibi
Merhaba! Canlıların soluk yüreklerine
Selam! Güneşi besleyen masum çocukların ülkesine(Den)
Bir serzeniş yapalım ki geçmesin zaman
Kendimi bildim bileli
Hep güneşe bakardım
Ya da bakmaya çalışırdım.
Ama gözlerim bir süre sonra
Yanardı.
Şu zamana kadar hayatımda
Gözlerimi kısınca
Parlak bir ışık beliriyor
Yorgun anlarımın biricik dostu
Güneş.
Eğer canlı bir varlıksa
Dişi olmalı galiba.
Günler geçtikçe
Korkum korkum artıyor
Sorun şu ki ilişik olanla ilişik olunur.
Evren yok olsa yine gideceğim yer orası
Me'nin yanı.
Korkuyla telaş arası karışık hislerim...
Yazmayın böyle
Oraya "M"
Sahipsiz değilim ben
Zamanı gelince
Sahiplerim beni alırlar...
Her gün gözetleyeceğim.
Güzeller hep sevilirler
Tanrım şu anda
Çok kalp kırdım...
Dimi Elizabeth'te
Toprakta çürüdü gitti...
Toprakta çürümek
Yaşam bir arayış
Bir sorgulayış
Reenkarne olmakla
Bu sistem çökmez ama
Çünkü yapabileceğimin
En iyisi buydu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!