Yanıma doğru yanaş ve sakın bir daha gelme!
Gözyaşının şimşeği yine ziyaret ediyor evrenden oluşan kalbimi;
Güneşin ve senin gözlerinin içindeki aşkı perde gibi örtüyor,
Ve yanımda olsan da bana çok uzak bir ruhun var!
"Belki de asimile olmalıyız ikimiz?"
Yaşamın gerisinden kalan
Kimisinden kimisine
Bazen dönüşebilir
İnsanlar
Gri 'ye
Griyi seviyorum
Neslimizin atasını oluşturan
Uzaylılar arasında o olmalı
Zaten senelerdir soyuma
Yaptığınızı bırakmadınız.
Dedemi taşladınız
Bir toplum var
Orada var gruplar
Sen onlara benzemezsen
Seni aralarından dışlarlar.
Güçlü kalpler asla yorulmaz
Sadece yalnızlığa kira parası ödenecek
Ve gökyüzüne de bir miktar bahşiş verilecek
Çünkü o gizli yerin içinde saklı bir kalp var...
Temiz bedenleri ile övünen deniz kumları ile,
Uzaklardan çok uzaklardan evime gelen rüzgar;
Gülerim yine ara sıra
Beni sana seni bana
Yaklaştırır seni bana bana
Ben de banarım tortuya bandıra bandıra.
Gülmek için mutlu olmayı bekleme,
Belki mutluluk gülüşünde saklıdır,
Sakın ağlayayım deme,
Belki bir yerlerde senin bir tek
Gülüşün için yaşayan birisi vardır.
Candan gelen bir gülücük
Çoğu zaman alıp götürür
Başka diyarlara
Ve başka yerlere...
Ama bir yerlerde
Bir parça eksik ya
Olur-olmaz öyle gülümseme
Ama bilirim
Her gülümseme anidir
Dediklerime bakma sen
Gülümseme dedikleri
Dünyada karşılaşsak gün'ce olan bir yerde,
Belki kahveci durağında,
Belki bir sabah mayhoşluğunda,
Veya bir Kral Yolunda...
Beni anlar mı?



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!