Bir tek sen bileceksin, bu şiirimsi şeyin sana yazıldığını
Bir tek sen bulacaksın içinde kendini
Başka hiç kimse
‘-Bu ben olabilirim…’ Diyemeyecek
‘-Abartmış yine! ’ Diyerek
Gülümseyeceksin…
Beyaz bembeyaz bir düş'tü nedeni
Seni düşünürken ki gülüşünün
Allı dallı, güllü budaklı
Bembeyaz zambaklı
Uzanıyordu saçlarından aşağı
Belinden yukarı
Umutsuz bir bekleyiş...
Yok oluş, tükeniş
İçte dikenli yangın
Dışta bir çocuk
Yıldırım gibi düşen bir aydınlık
Her şey bir an'lık
Ay gibi bakıyorum size
Yüzüne henüz, güneş yanığı sinmemiş bir yüzle
Yaz gelmiş ama kuraklık çökmemiş tenimle
Sus/uyorum genelde, sessizken daha bir huzur çörekleniyor içime
Aynı huzur, kuş tüyü yastık oluyor bana, sizli düşlere düşünce…
Lime lime hayatımın
Sağlam bir tarafını arıyorum
Tutunduğum bir parça umut
Ellerimde dağılıyor.
Umutsuzum şimdi
Karanlık uçurum gibi derinleşiyor
Yaşama dair ne varsa bu hayatta
Hiçbir şeyin yokluğunu
Hissetmedim senin ki kadar
Ve…
Hiçbir şey bükemedi boynumu
Sessizliğin en ağır darbesi olmalı
Bu suratıma inen
Ve en keskin suret-i sensizliğin
Bin bir heyecanın içinde yaşadığım
Çaresizliğin…
Hani bir gece gelsen diyorum
Sadece rüyalarımda görmesem
Bir kez baksam gözlerine
Sarılsam, öpsem…
Hani bir cümle kursan diyorum
Burcu Hanım şiirleriniz olağanüstü... Okumuş olmak için okumamak adına hepsini okuyamadım daha. Özümseyerek okumak istiyorum hepsini. Bu şiirleri yazan bir şair mutlaka hâlâ yazıyordur diye düşünüyorum. Umarım ve dilerim bir gün paylaşırsınız onları da. Hassas yüreğinize, ince ruhunuza ve güçlü kale ...