“Sus”larla konuştum,
“Yok”larla doydum,
Gördüm gözsüz,
Kulaksız duydum.
Ey! doğurmayan,
Ey! doğurulmayan,
Seni buldum.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
siir gözlerimde büyüdükce büyüdü, ufkum!
sadi atay kardesim siirdeki haz ruhumuza cöreklendi inan
gecemin en güzel siirini okumak ruhen dinlendirdi.
sevgimle daima
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta