9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Karanlığın gölgesinde, hüzün çalanın izinde,
Sunulan umut, neşenin tam üstünde,
Merdiven dibinde biten dikenler, tüm gücüyle,
Ağacın giysisini öfkelendirdi düzenin,
Simsiyah bahçeler.
*
Yineledi saygı duruşunu amma,
Açık ve seçik bir şekilde,
Güvensizliği, gün ortası gibi..
*
Parıldama mevzuunda,
Affedilebilirdi muhtemelen,
Ürpertici hissi acının,
Tuzak olduğu için dar görüşlülük.
*
Peki, ya bu siyah gölge?
Kayıt Tarihi : 22.7.2025 18:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!