Ahmet Beltekin Şiirleri - Şair Ahmet Bel ...

Bir gün yenik düşmesin yine sevdamız siyaha,
Gözyaşıyla anlatılmasın yalanlar bir daha.

Bir ikindi serinliğinde ömrümüzü gölgeler sarmasın,
Gecenin en karanlık yerinde yine sen varsın.

Acelesi olan insanlar hep korkutur beni,
Yıllanmış acıların içinde kahrolurlar.
Bulamayınca beklediklerini,
Karşılıksız sevdaların,kahramanı olurlar.

Hayat bir kağıt gibi buruşturur atar,

Kaybettiklerini arıyor,
Ölümsüz dokunuşlarda.
Acı vermekten hoşlanıyor,
Sön diye yıldızlara yalvaran,
Ve sessizliği yüreğime dolduran,
Acımasız gece...

Gün ışığına söyle
Boğamaz içimin karanlığını,
Hep yağmurun sesine karışır,
Hüzün dolu bir şarkı.
Ve hep bir şeyler eksik kalır,
Sende ben,

Bir akşam serinliği,
Bir akşam üşümesi,
Müthiş bir yalnızlık nöbeti...
Ve yokluğun, deli ediyor düşüncesi...

Bir akşam serinliği,

Yıllar yılı hep hayâller kurdum,
Hepsi öldü birer birer boşverdim.
Her zaman bir hata,onulmaz bir kusurdum
Ne şansım güldü,ne talihim,boşverdim.

Yaşamak bir sisti,aniden dağıldı,

Yüzümdeki çizgiler senelerin sessiz izi,
Uykularımı bölen hüzün durağı canım.
Yağmur dolu gecelerde karşılar bizi,
Kalplerde sokağa çıkma yasağı canım.

Yüzümde geziyor, son yılların telâşı,

Her eylül benim doğum günüm,
Her eylül içimde,sevinçle keder kördüğüm.
Sanki aydınlık bir sabahtan,akşama yürür gibi,
Çakılırken karanlıklara, eskiyen ömrüm,
Ardından eksik olan bütün acıları sürür gibi,
Her eylül benim doğum günüm...

Yüreğimdeki yangını söndüremedi geçen yıllar,
Yıllar geçtikçe çehresi değişen aynalar kaldı.
Zaman daraldıkça sabahlar gelmedi,uzadı yollar,
İçimde hiç yaşayamadığım nice dünyalar kaldı.

Yüzyüze gelmek istemem,gerçekler çok acı,

Gecelerden uykularımı çaldın sen,
Her solukta kapanırken göz kapaklarım.
Hasret damlıyor yüreğime,kirpiklerimden,
Her gün biraz daha çok kanıyor dudaklarım.

Yarınlardan saklanıyorum,soğuk sokaklarında,