Bu pazarda sessiz geçti sabah kahvaltısı, ne bardak içinde şen şakrak şıngırdayan çay kaşığı sesi ne etrafımda insan nefesi eskiden ne severdim pazarları, akşam üstü banyo sırası hala aklımda kafama indirilen tasın sancısı çocukluk yılları oda sımsıcak tavana yansıyor kömür sobasının ateşi, saymayı bıraktım büyüyeli bu kaçıncı pazar sessiz kimsesiz geçti.
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta