Düz çizgide yürümeyi biliyorum,çizgi rotasını biraz değiştirse konuşmayı beceremiyor yalpalıyorum,benimle aynı çizgide yürüyen arkadaşlarımla seyri sefadayım çizgime eşlik etmeyenlerle çok yoruluyorum,ben mi kendimi ifade edemiyorum anlamak istenilenler mi duyuluyor,oysa kırıcı olmak istemiyorum, bir selamla kırk yıllık dost olunmaz,saygı gerekir,mesafe gerekir,bütün bunlar olmuyorsa kopmak gerekir,kopmamak için mücadele ediliyor,hayat’ı zorlaştıran insanlar,inzivaya çekilenler de insanlar,insan insandan kaçıyor ,bu nasıl bir çelişkidir allahım.
Unut demek kolay gel bana sor bir de,
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
Devamını Oku
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.