Düz çizgide yürümeyi biliyorum,çizgi rotasını biraz değiştirse konuşmayı beceremiyor yalpalıyorum,benimle aynı çizgide yürüyen arkadaşlarımla seyri sefadayım çizgime eşlik etmeyenlerle çok yoruluyorum,ben mi kendimi ifade edemiyorum anlamak istenilenler mi duyuluyor,oysa kırıcı olmak istemiyorum, bir selamla kırk yıllık dost olunmaz,saygı gerekir,mesafe gerekir,bütün bunlar olmuyorsa kopmak gerekir,kopmamak için mücadele ediliyor,hayat’ı zorlaştıran insanlar,inzivaya çekilenler de insanlar,insan insandan kaçıyor ,bu nasıl bir çelişkidir allahım.
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de