Ağıtlar yakın ruhumun yalnızlığına, aşıklar duysun adımı, gezinirken aşkın kıyılarında..
Hissettiğim acılarımı bastırsın diye, son sigaramı sol göğsümde söndürdüm bu gece..
Saatleri, dakikaları, hatta saniyeleri sayarak sabahı beklemeyi bıraktım artık..
Kim bilir, diyebilseydim, beni herkes gibi görme diye kaybolmazdım belkide..
Gecenin bir vakti, ya şu gönlüme dur diyebilsem, sesini duysam, durulur mu gönlüm..?
Gecenin hüznü, silinir mi gözlerimden..?
Yalnızlık duvarları içinde koştum, düştüm ağladım..
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta