Böyle Sev Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Sevince öyle sev ki; ruhun gelsin amana,
Yüreğin dudağında inim inim inlesin.
Etin, derin, kemiğin dönsün yanan külhana,
Kanın damarlarında sel gibi ipildesin.

Sanasın ip boynunda, zincir var ellerinde,
Çekildin gidiyorsun celladın kemendinde,
Kılıç yarası kaldı kanayan bedeninde,
Her soluk alışında nefesin hırıldasın.

Vursun nabzın her adım atışında,
Yastıklar diken olsun uykuya yatışında,
Mecnunlara dönesin adını anışında,
Hayalde dahi görsen gözlerin pırıldasın.

Unutasın yemeği, tadı, zevki, herşeyi,
Azap kapısı sansın ruhun herbir köşeyi,
Bedenin harap olsun her gün iyiden iyi,
Bir tek onu andıkça her zerren ışıldasın.

Barlıoğlu diyor ki; sevmek de ibadettir,
Sevgilinin varlığı gözde ayet ayettir,
Sevgiliye ihanet en büyük cinayettir,
Sevince öyle sev ki; her yanın hışıldasın.

(MÜHÜRLÜ KİLİT ismi altında toplanmış felsefi şiirlerden > 369-370/412)