Boşuna Şiiri - Gülsüm Güven

-- Bitmek bilmeyen tutkumun tutsaklığında --

Mayınsız bir tek nokta.. Arayışım boşuna..
Üstüme yığılan ışıksız geceden de kara dağlara
Karadan karanlık dalgalara tutunuşum boşuna

Düşüp yitmiş, düşlerime sığmayıp
Resimlerdeki kayıp
Gözlerine saklanışım boşuna.

Boşuna birtanem,
Yalana dolanmış sende sevdalar.
Doğrular yağlı zeminde kayarcasına çaresiz,
Kendimi sende,
El değiştirmiş eşya kadar eski ve sahipsiz
Hissedişlerime...
direnişim boşuna.

Ne Kürk Mantolu Madonna
Sabahattin Ali’de
Ne de Bergerac’ın şiirlerinde Roxanna
Aşkınla efsaneleştim
“Bu da yeter bana”
Deyişim de boşuna.

Çatal çatal batışında güneşin.
Kundaklanıp, kaçırıldı gülüşün..
Ne ben uzanabildim göğe
Ne gökyüzü bana..
Benim senden sana
Sığınışım boşuna.

Dallar toprağa eğildikçe eğilmiş
Bir türlü ulaşamaz.
Toprak bencil, toprak umursamaz..
Bende büyüdükçe beni küçülten aşkına
Boyun eğişim boşuna

Karlar yanılmış bahara yağıyor.
Yağmalanıyor yüreğim ellerinde.
Kocaman ellerin nefret kokulu
Başıboşluğunda aşkın
Uzaklara bomboş bakışım boşuna..

Umutlar kara
Sevdam kapkara
Şimdi hayata... yeni anlamlar aramak var.
Bana uzanan sevgi ellerine yüreğimi sunup
Nefreti sana yolluyorum.
Bir de,
Sende kalan beni...geri istiyorum.
Elimde değil,
Senden vazgeçtim ama benden geçemiyorum.