Kimse öğretmemişti sevgiyi,
Nefreti, senden öğrendim.
Bir çocuğun ilk haykırışı gibi,
Bir çığlık attı kalbim,
İşte
O gece,
Nefrete
Doğan bendim.
Bendim o gece nefrete doğan...
Ve bir zamanlar ne kadar sevdiğim,
Gözlerine hiç acımayarak
Seni içimden kovan bendim.
Artık benden özlemin şiirini değil,
Artık benden sevginin şiirini değil,
Nefreti dinlersin bu yeminim.
Zilli tefi ve düdüklü testisi gibi Eyüp'ün,
Hem eski hem yeni bir oyuncak kalbimde,
Sana olan kinim.
Kayıt Tarihi : 24.2.2001 18:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yaşanılan ikilem bence iyi anlatılmış,
kutluyorum
Sevgi ne kadar güçlüyse, nefret de o kadar güçlüdür.
Yani sevgi ve nefret doğru orantılı
Sevgi biterse, nefret de biter
Doğan bendim.
Bendim o gece nefrete doğan...
Ve bir zamanlar ne kadar sevdiğim,
Gözlerine hiç acımayarak
Seni içimden kovan bendim. İşte bu bölüm: . acaba sevsem mi sevmesem mi ikilemi var ki. tabi Şairin tasarrufu.Yazarını kutluyorum. selam olsun.
Doğan bendim.
Bendim o gece nefrete doğan...
Ve bir zamanlar ne kadar sevdiğim,
Gözlerine hiç acımayarak
Seni içimden kovan bendim. İşte bu bölüm: . acaba sevsem mi sevmesem mi ikilemi var ki. tabi Şairin tasarrufu.Yazarını kutluyorum. selam olsun.
TÜM YORUMLAR (18)