Akşam karanlığı kanat çırparken bir boşlukta
Vurur kalbim tam saat on ikide sen diye
Omuzlarım düşer bir serçe ürkekliğinde
İnadına yaşamak sensizliğin kenarında
Yapraklar düşerse sokak kaldırımlarına
Hatıralar vurur bir güneş aydınlığında
Sevdan konar her akşam pencereme
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
