Taş atılarak kaçırılmak istenen bir köpeğin hüznüyle akan gözyaşında saklı benlikten oyulu derin sanrı.
Bir bakıma, bakılacak gibi değil ayaküstü cilveleşen kuşların ahenkle dansı.
Çünkü, kıskanır insan kendinden üstün görünen doğadaki her etten canlıyı.
Bir başkasının dediğine boyun eğince, kaşlarını aldığında kendinden iğrenen kadın gibidir ıslahatı.
Grip gibi salgındır hastalığı.
Trip gibi bayatlamıştır sıradanlığı.
Briç gibi oynanmıştır üstünde kıllı kumarlığı.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta