Dil beşerin gönül arkı; aşk ile dol boşa akma
Fikir bekler akıl çarkı; mukayyet ol boş bırakma
El Emîn’den al verayı, düşün dünü, maverayı
Tevazuya ser sofrayı; nefse lokma, aş bırakma
Ödemeden bedelini, şerli işten çek elini
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta