Şimdi viran olmuş, şu ıssız bahçede,
Yıkık, dökük harabeye dönmüş bu evde,
İnsanlar yaşıyordu bir zamanlar,
Okurdunuz mutluluğu dost gözlerinde.
Kuş seslerine karışırdı, şen çocuk sesleri,
Güzel bir kadın dolaşırdı, şarkılarla odalarda.
Unut demek kolay gel bana sor bir de,
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
Devamını Oku
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
Bu içtenlik.. bu yaşamışlık.. bu izlenim.. bu doğaya karşı tutku ve doyumsuz sevginin geride bıraktığı hayal kırıklığı... Kahrolası zaman, her saniye bizlere bambaşka oyunlar sergiliyor. Yazarak şair olunmazm ki, duyarak, izleyerek, daha doğrusu görmesini bilerek şair olunur.
Elleriniz dertten, yüreğiniz kederden uzak olsun..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta