Hayat hattında acemi tayfalardık.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Devamını Oku
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
ben bu şehrin en çok
saat kuleleri önünde dans eden
kaldırım taşlarını severim
kitap aralarında gizledikleri manifestoları
şehrin derken şehir tekil olarak özne ise onun fiilide tekil olur..
kitap aralarına gizlediği manifestoları
gibi dedim...
Bunun dışında şiir, şehir ve şehri bahane eden bir nedeni kendine ayna eyleyip bir duruş belirlemek istiyor...Bir ''duruş'' provası...
Duruş sahibi olmak...yeryüzünde yürümeye hazırlanan bir duruşun sahibi olmak..Şiirin en asîl halidir..
Tebriklerimle...
ben o şehirinde tel örgülerin çevrdiği bir ruh idim... rüzgardan deniz kokusu dilendim... bir kasvetki çörekleniş içime ve bir koyu karanlık güneşimdi... sen öyle bir şiir yazmışsınki şehre o tel örgüler diyosum şimdi benim içimdeydi... enfesti
yorum yok...sadece puan
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta