Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
ben bu şehrin en çok
saat kuleleri önünde dans eden
kaldırım taşlarını severim
kitap aralarında gizledikleri manifestoları
şehrin derken şehir tekil olarak özne ise onun fiilide tekil olur..
kitap aralarına gizlediği manifestoları
gibi dedim...
Bunun dışında şiir, şehir ve şehri bahane eden bir nedeni kendine ayna eyleyip bir duruş belirlemek istiyor...Bir ''duruş'' provası...
Duruş sahibi olmak...yeryüzünde yürümeye hazırlanan bir duruşun sahibi olmak..Şiirin en asîl halidir..
Tebriklerimle...
ben o şehirinde tel örgülerin çevrdiği bir ruh idim... rüzgardan deniz kokusu dilendim... bir kasvetki çörekleniş içime ve bir koyu karanlık güneşimdi... sen öyle bir şiir yazmışsınki şehre o tel örgüler diyosum şimdi benim içimdeydi... enfesti
yorum yok...sadece puan
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta