Ay karanlık
Işıldayamamanın derdinde
Uslanmaz ve uzlaşmaz bir çaresizlikle boğuşmakta
Milyonlarcası zeten yok olmuştu yıldızların
Birkaç tanesi kalmıştı umut adına parıldamaya çalışan inatla
Onlarda esaret altında şimdi
Zifiriye bürünmüş işte gece
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta