Sabahın ilk ışıkları,
Sarıverdi tüm gövdemi.
Kaybolurken gecenin yıldızları,
Kır çiçeği gösteriverdi rengini.
Gece çaldım bana uyku tutturmayan şarkıları,
Bu gün, görmek varmış tabiatın ahengini.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Demek ki tek maşuk ’O’ ZÜL CELAL..
-harika bir final...olanca derinliği muhtevi..
-tebrikler
Karıştır şu çayı şeker erisin,
Avut kendini sen bunlardan berisin.?
Şu yazdığın şiirin neresindesin,
Söylediklerimi yanlış anlamayın,
Yazdıklarım hayal sanmayın,
hepsini sizin yazdıklarınızdan çıkartım,
Yazılanlar benim sanmayın.
İnsan herzaman konuşmalı kendiyle,
barışık olmalı özüyle.
Aynaya bakıp çiçek açan yüzüyle
Hidayeti aramalı dünya gözüyle.
Sizin için söylenecek söz yok,
Zaten yakalamışsınız 'Zülcelal'ı çabuk.
Jale Hanım Ben Müthiş' diyorum
ve +10 ilave ediyorum. Gönül pınarın daim olsun.
Kişinin kendisi ile hasbihal yapması , kendisi ile barışık olduğunun fotoğrafıdır . Duvara asılı tablodaki renkleri , desenleri doğru görebilmesinin öncesidir .
Güzel ve anlamlı çalışmanızı , şiir yüreğinizi kutluyorum sayın Jale Keskin ...
tebrikler yüreginize saglık jale hanım güzel ifadeler saygıalrımla yıldlırm şimşek
'Ne kadar zormuş.? İnsan olmak,
Daha zoru kendisini manasız sanmak.
Kendinle hakikat arasında kalmak,
Bir anlıkta olsa tefekküre dalmak,
Gerisi sadece bir çelik çomak.
Ressamın tablosuna temaşa ile bakmak,
Sana mı kaldı? onda,bunda kusur bulmak,
Kendine gel.! ! !
Ey nefs denen tersi dönmüş ahmak.. '
Çok güzel çok manalı anlam yüklü. mesajın çok hoş.
Bu şiir ile ilgili 36 tane yorum bulunmakta